(ด่วน) บขส รอรัก
ในยุคนี้ที่สังคมไทยครอบครัวส่วนใหญ่มีรถใช้เดินทางไปไหนมาไหนโดยแทบไม่พึ่งพาบริการรถโดยสารประจำทางเหมือนในอดีต แม้ในความเป็นจริงการที่มีรถยนต์เป็นอีกหนึ่งปัจจัยคล้ายสิ่งของสามัญประจำบ้านจะต้องกระเหม็ดกระแหม่ซึ่งไม่เพียงแค่ ‘เงินดาวน์’ เท่านั้น ทว่ายังมีภาระว่าด้วยเรื่อง ‘ค่างวด’ หรืออาจบวกรวมเรื่อง ‘ไฟแนนซ์’ อีกต่างหาก
แต่เพื่อความสะดวกสบาย คนไทยส่วนใหญ่จึงพยายามทำทุกวิธีที่ชอบด้วยกฎหมาย หารถมาเป็นของตัวเองหรือของครอบครัวสักคัน
จากสาเหตุข้างต้น จึงเป็นไปได้สูงมากทีเดียวที่ทำให้บังเกิดฝุ่นควันที่ซึ่งนับวันจะฟุ้งกระจายไปในทั่วทุกภูมิภาค
ผู้เขียนลองครุ่นคิดพิจารณาดูถึงวันวัยในอดีต ย้อนกลับไปสัก 30 ปีโดยประมาณ ไม่ว่าจะเดินทางท่องเที่ยว ไปทำงานในต่างจังหวัด กระทั่งกลับบ้านเกิด ล้วนแต่ต้องพึงพาอาศัยรถบขส ทั้งสิ้น
รถของบริษัทอื่นๆ ทั่วไปก็มีนะครัว กระนั้นผู้เขียนกลับวางใจในบขส มากกว่า อย่างน้อยก็มาตรฐาน ความรับผิดชอบของพนักงานทุกคนที่ประจำรถ
ยิ่งเพิ่มความปลอดภัยด้วยการให้มีพนักงานขับรถ 2 ราย สำหรับเปลี่ยนการทำหน้าที่เมื่อรถเดินทางครบระยะทางที่จำเป็นต้องสลับปรับเปลี่ยน ยิ่งอุ่นใจได้โข
อย่างลืมนะครับ บขส กับสังคมไทยอยู่คู่กันมานาน จำเพลง ‘ด่วนบขส’ กันได้ไหมครับ ที่ร้องท่อนหนึ่งว่า…ด่วนบขส ติดเครื่องชะลอจะจากอุบล เหลียวหลังยังเห็นหน้ามล คนสวยแฟนพี่โบกมือหวอยๆ….”
วันคืนเก่าๆ เดือนหนึ่งๆ ผู้เขียนต้องเดินทางไปทำงานยังต่างจังหวัดบ่อยครั้ง แน่นอนว่าส่วนใหญ่ใช้บริการบขส ตั้งแต่หมอชิตเก่ามาจนหมอชิตใหม่ รวมทั้งเอกมัยด้วย
ตัดกลับมาสู่ปัจจุบัน จู่ๆ ผู้เขียนก็หวนถึงการเดินทางในอดีต พูดคุยกับตัวเองว่า ทำไมเราไม่เดินทางไปไหนมาไหนโดยใช้บริการบขส เพราะทั้งสะดวก สบาย ปลอดภัย ประหยัด
ดังนั้นจึงไม่ชักช้า มาหาทริปแรกไปกันเลยดีกว่าครับ